امروز این مقاله در وب سایت abazi.ir به بررسی استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص احساسات ورزشکاران می‌پردازد. در این مقاله، مدلی جدید معرفی می‌شود که می‌تواند با دقت مشابه انسان، احساسات را از زبان بدن تشخیص دهد. محققان این مدل را با استفاده از داده‌های مسابقات تنیس واقعی به هوش مصنوعی آموزش داده‌اند. این مدل می‌تواند با مشاهده‌ی حرکاتی مانند بالا بردن دست یا افتادگی شانه‌ها، احساساتی مانند شادی و ناامیدی را تشخیص دهد. این فناوری می‌تواند برای بهبود تمرینات ورزشی و سایر زمینه‌ها مفید باشد. با این حال، نگرانی‌های اخلاقی در مورد استفاده از این فناوری نیز وجود دارد.
با استفاده از شبکه‌های عصبی تقویت شده بوسیله رایانه، محققان موفق شده‌اند حالات احساسی بازیکنان تنیس را تنها با تحلیل زبان بدن آنها و با دقتی مشابه انسان تشخیص دهند. این اولین باری است که یک مدل مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) با استفاده از داده‌های واقعی مسابقات، برای این کار آموزش داده می‌شود. این پژوهش نشان می‌دهد هوش مصنوعی می‌تواند زبان بدن و احساسات را با دقتی در حد انسان ارزیابی کند. با این حال، این فناوری نگرانی‌های اخلاقی را نیز به همراه دارد.
فهرست مطالب
هوش مصنوعی: تشخیص احساسات با دقتی در حد انسان!
دانشمندان انستیتو فناوری کارلسروهه (KIT) و دانشگاه دویسبورگ-اسن با کمک هوش مصنوعی، راز احساسات تنیس‌بازان را در زمین بازی رمزگشایی کرده‌اند. آنها با استفاده از شبکه‌های عصبی رایانه‌ای، موفق به تشخیص حالات احساسی بازیکنان تنیس تنها با تحلیل زبان بدنشان شده‌اند. این کار با دقتی در حد انسان انجام می‌شود که در نوع خود بی‌سابقه است.
برای اولین بار، آنها مدلی مبتنی بر هوش مصنوعی(AI) را با استفاده از داده‌های واقعی مسابقات آموزش داده‌اند. این مدل می‌تواند با مشاهده‌ی حرکاتی مانند بالا بردن دست یا افتادگی شانه‌ها، احساساتی مانند شادی و ناامیدی را تشخیص دهد. این مطالعه که در مجله‌ی «سیستم‌های مبتنی بر دانش» منتشر شده است، نشان می‌دهد که هوش مصنوعی پتانسیل فوق‌العاده‌ای در درک زبان بدن و احساسات انسان دارد.
اما این فناوری نوظهور نگرانی‌هایی را نیز به همراه دارد. استفاده از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل احساسات افراد، مسائل اخلاقی مهمی مانند حریم خصوصی و سوء استفاده از داده‌ها را مطرح می‌کند. دانشمندان تأکید می‌کنند که ضروری است از این فناوری به طور مسئولانه و با در نظر گرفتن چارچوب‌های اخلاقی مناسب استفاده شود.
این دستاورد هیجان‌انگیز، گامی بلند در جهت درک عمیق‌تر احساسات انسان و کاربردهای بالقوه هوش مصنوعی در زمینه‌های مختلف مانند ورزش، سلامت و آموزش را نشان می‌دهد. در این پژوهش با عنوان «تشخیص حالات احساسی از رفتارهای نمایشی بازیکنان تنیس با استفاده از شبکه‌های عصبی پیچشی»، محققان علوم ورزشی، توسعه‌ی نرم‌افزار و علوم رایانه از KIT و دانشگاه دویسبورگ-اسن، یک مدل هوش مصنوعی ویژه‌ای را توسعه دادند. آنها برای تحلیل احساسات، از برنامه‌های تشخیص الگو برای بررسی فیلم‌های ویدیویی ضبط شده از بازیکنان تنیس در حین مسابقات واقعی استفاده کردند.
هوش مصنوعی با دقت نزدیک به انسان، احساسات بازیکنان تنیس را می‌خواند!
با دقتی نزدیک به 69 درصد، مدل هوش مصنوعی جدید می‌تواند حالات احساسی بازیکنان تنیس را تشخیص دهد. این میزان دقت، قابل مقایسه و گاهی حتی بهتر از ارزیابی‌های انجام‌شده توسط ناظران انسانی و روش‌های خودکار قبلی است.
پروفسور دارکو جکائو از مؤسسه‌ی علوم ورزشی و ورزش در دانشگاه KIT می‌گوید: «مدل ما می‌تواند حالات احساسی را با دقتی تا 68.9 درصد شناسایی کند که این میزان، قابل مقایسه و گاهی حتی بهتر از ارزیابی‌های انجام‌شده توسط ناظران انسانی و روش‌های خودکار قبلی است.»
ویژگی مهم و منحصر به فرد این مطالعه، استفاده از صحنه‌های واقعی به جای سناریوهای شبیه‌سازی‌شده یا مصنوعی برای آموزش سیستم هوش مصنوعی است. محققان با فیلم‌برداری از حرکات بدن 15 بازیکن تنیس در موقعیت‌های خاص، بر زبان بدن آنها در زمان کسب یا از دست دادن امتیاز تمرکز کرده‌اند. این ویدیوها نشان‌دهنده‌ی نشانه‌هایی مانند پایین انداختن سر، بالا بردن دست‌ها در شادی، انداختن راکت و یا تفاوت در سرعت راه رفتن بود که برای تشخیص وضعیت احساسی بازیکنان مورد استفاده قرار گرفت.
به گفته‌ی جکائو، «آموزش در شرایط واقعی، پیشرفت قابل توجهی برای شناسایی حالات عاطفی واقعی به شمار می‌رود و این امر، پیش‌بینی احساسات را در سناریوهای واقعی ممکن می‌سازد.» پس از دریافت این داده‌ها، هوش مصنوعی یاد گرفت که سیگنال‌های زبان بدن را با واکنش‌های احساسی مختلف مرتبط کند و تشخیص دهد که آیا امتیازی کسب شده (زبان بدن مثبت) یا از دست رفته است (زبان بدن منفی).
تشخیص احساسات منفی آسان‌تر است، هم برای انسان و هم برای هوش مصنوعی
این پژوهش نه تنها نشان می‌دهد الگوریتم‌های هوش مصنوعی در آینده ممکن است از ناظران انسانی در شناسایی احساسات پیشی بگیرند، بلکه نکته‌ی جالب دیگری را نیز آشکار کرده است: هم انسان‌ها و هم هوش مصنوعی در تشخیص احساسات منفی عملکرد بهتری دارند.
محققان بر این باورند که دلیل این امر می‌تواند ماهیت آشکارترِ بروز احساسات منفی باشد. پروفسور جکائو در این رابطه توضیح می‌دهد: «احتمالاً دلیل این امر آن است که احساسات منفی به دلیل اینکه به شکل واضح‌تری بروز پیدا می‌کنند، راحت‌تر قابل تشخیص هستند. تئوری‌های روانشناسی نشان می‌دهند که انسان‌ها از نظر تکاملی، سازگاری بهتری برای درک حالات احساسی منفی پیدا کرده‌اند. به عنوان مثال، برای حفظ انسجام اجتماعی، خنثی کردن سریع موقعیت‌های درگیری اهمیت دارد.»
این یافته می‌تواند در توسعه‌ی آتی هوش مصنوعی برای درک بهتر احساسات انسان‌ها و تعاملات اجتماعی مؤثر باشد. با این حال، مهم است به خاطر داشته باشیم که تشخیص احساسات، فراتر از صرفاً درک نشانه‌های ظاهری است و عوامل زمینه‌ای و تجارب زیسته‌ی افراد نیز نقش مهمی در درک عمیق‌تر احساسات ایفا می‌کنند.
هوش مصنوعی احساسات ما را می‌خواند، اما اخلاقش کجاست؟
این مطالعه، کاربردهای ورزشی متعددی را برای تشخیص قابل اعتماد احساسات متصور می‌شود، مانند بهبود روش‌های تمرینی، پویایی و عملکرد تیم، پیشگیری از فرسودگی شغلی و سایر موارد. سایر زمینه‌ها از جمله مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، خدمات مشتری و ایمنی خودرو نیز می‌توانند از تشخیص زودهنگام و قابل اعتماد حالات عاطفی بهره‌مند شوند.
پروفسور جکائو می‌گوید: «اگرچه این فناوری نوید مزایای قابل توجهی را می‌دهد، اما خطرات بالقوه‌ی مرتبط با آن نیز باید در نظر گرفته شود، به ویژه خطراتی که به حریم خصوصی و سوء استفاده از داده‌ها مربوط می‌شود. مطالعه‌ی ما به طور کامل از دستورالعمل‌های اخلاقی موجود و مقررات حفاظت از داده پیروی کرده است. با توجه به کاربردهای آتی چنین فناوری‌هایی در عمل، ضروری است تا مسائل اخلاقی و حقوقی پیشاپیش روشن شوند.»
به عبارت دیگر، در حالی که هوش مصنوعی پتانسیل بهبود بسیاری از حوزه‌ها را دارد، نباید از مسائل اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی و سوء استفاده از داده‌ها غافل شد. توسعه‌ی این فناوری باید با در نظر گرفتن چارچوب‌های اخلاقی و قانونی مناسب صورت گیرد.
پیامدهای اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در تشخیص احساسات ورزشکاران:
تشخیص احساسات ورزشکاران با استفاده از هوش مصنوعی، پتانسیل کاربردهای فراوانی در دنیای ورزش را دارد. با این حال، این فناوری نوظهور نگرانی‌های اخلاقی مهمی را نیز به همراه دارد که باید قبل از استفاده گسترده از آن به دقت مورد بررسی قرار گیرد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین پیامدهای اخلاقی این فناوری می‌پردازیم:
1. حریم خصوصی:
استفاده از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل احساسات افراد، مسائل اخلاقی مهمی را در مورد حریم خصوصی به وجود می‌آورد. جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به حالات عاطفی افراد می‌تواند به عنوان نقض حریم خصوصی آنها تلقی شود.
ملاحظات:
- موافقت آگاهانه: ضروری است که از ورزشکاران قبل از جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به احساسات آنها، رضایت آگاهانه آنها را جلب کرد.
- شفافیت: ورزشکاران باید از نحوه جمع‌آوری، استفاده و ذخیره‌سازی داده‌های مربوط به احساسات خود مطلع باشند.
- امنیت داده‌ها: باید اقدامات امنیتی مناسبی برای محافظت از داده‌های مربوط به احساسات ورزشکاران در برابر دسترسی غیرمجاز، افشا یا سوء استفاده اتخاذ شود.
2. سوء استفاده از داده‌ها:
داده‌های مربوط به احساسات افراد می‌توانند برای اهداف مختلفی از جمله بازاریابی، تبلیغات یا حتی کنترل اجتماعی مورد سوء استفاده قرار گیرند.
ملاحظات:
- محدودیت‌های استفاده: باید محدودیت‌های روشنی برای نحوه استفاده از داده‌های مربوط به احساسات افراد وجود داشته باشد.
- نظارت و کنترل: باید بر نحوه استفاده از داده‌های مربوط به احساسات افراد توسط سازمان‌ها نظارت و کنترل شود.
- مسئولیت‌پذیری: باید سازوکارهای مناسبی برای پاسخگویی سازمان‌ها در قبال سوء استفاده از داده‌های مربوط به احساسات افراد وجود داشته باشد.
3. تبعیض و سوگیری:
الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند مغرضانه باشند و منجر به تبعیض علیه افراد یا گروه‌های خاص شوند.
ملاحظات:
- طراحی عینی: الگوریتم‌های هوش مصنوعی باید به طور عینی و بدون سوگیری طراحی شوند.
- آزمایش و ارزیابی: الگوریتم‌های هوش مصنوعی باید به طور کامل آزمایش و ارزیابی شوند تا از عدم وجود تبعیض در آنها اطمینان حاصل شود.
- ممیزی و نظارت: باید بر نحوه استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تشخیص احساسات افراد ممیزی و نظارت شود.
4. کنترل و خودمختاری:
استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص احساسات افراد می‌تواند نگرانی‌هایی را در مورد کنترل و آزادی بروز احساسات آنها ایجاد کند.
ملاحظات:
- آزادی بیان: استفاده از هوش مصنوعی نباید افراد را از بیان آزادانه احساسات خود باز دارد.
- اختیار: ورزشکاران باید در مورد نحوه استفاده از داده‌های مربوط به احساسات خود و نحوه تفسیر آن داده‌ها اختیار داشته باشند.
- حمایت از آسیب‌پذیران: باید از افراد آسیب‌پذیر در برابر سوء استفاده از هوش مصنوعی برای تشخیص احساسات آنها محافظت کرد.
5. شفافیت و مسئولیت‌پذیری:
نحوه عملکرد الگوریتم‌های هوش مصنوعی غالباً شفاف نیست و این امر می‌تواند منجر به نگرانی‌هایی در مورد مسئولیت‌پذیری در قبال نتایج آنها شود.
ملاحظات:
- قابلیت توضیح: الگوریتم‌های هوش مصنوعی باید به گونه‌ای طراحی شوند که قابل توضیح و درک باشند.
- مسئولیت: باید افراد یا سازمان‌هایی برای عملکرد الگوریتم‌های هوش مصنوعی و نتایج آنها مسئول باشند.
- پاسخگویی: باید سازوکارهای مناسبی برای پاسخگویی در قبال خطاها یا سوء استفاده‌های مرتبط با هوش مصنوعی وجود داشته باشد
برای مطالعه‌ی جزئیات بیشتر در مورد این مطالعه و یافته‌های آن، می‌توانید به مقاله علمیAI recognizes athletes emotions مراجعه کنید.
تاریخ آخرین آپدیت: ۳۱ام خرداد ۱۴۰۳
